Hier eindigt mijn verhaal van mijn familie. Het einde van het tijdperk Eindhoven, waar mijn moeder geboren is en ik 35 jaar geleefd heb. Dat deel van mijn leven maakte plaats voor een ander leven in Deventer. De stad waar ik nog woon. Ik had in Eindhoven Clementine leren kennen bij Dynamo. We woonden in een studentenhuis in de Prins Hendrikstraat en in een kleine gezinswoning in de St. Severusstraat. Daar werd in 1986 onze zoon Jascha geboren. Ik kreeg een baan aangeboden in Deventer en we verhuisden naar Meerkoet 48 in Deventer. In 1988 werd daar de 2e zoon uit deze relatie geboren: Jens Ruben. Vanaf 1997 woonden wij in de groene wijk Colmschate op Grutto 2. Ik was tot 2008 actief in projecten preventie voetbalvandalisme.
Van 2010 tot 2016 was ik voorzitter van de SP Deventer en tot 2022 voorzitter van wijk- en speeltuinvereniging de IJssel. Clementine en ik zijn uit elkaar. Ik woonde van 2014 tot 2022 in de Deventer binnenstad. Nu woon ik op de 11e verdieping van een flat aan de rand van Deventer.
In 2009 kocht ik een huis in Jöhstadt, in het Ertsgebergte, met het doel daar een B&B te beginnen. Ik heb het in 2012 weer verkocht. Het huis had 24 kamers. Dat was te groot en met de strenge winters in het Ertsgebergte daarom te duur in onderhoud.
Mijn moeder Wiesje overleed op 2 november 1991 aan een herseninfarct nadat ze terugkwam uit de wereldwinkel. Mijn vader Joop overleed 3,5 jaar later op 19-05-1995 (19 en 5 = 24 ; 19 en 95 = ook 24) en werd begraven op 24 mei. Hij bleef een man van de cijfers.
Natuurlijk hoop ik dat één van mijn kinderen ooit een eigen voortzetting geeft aan het verhaal over de familie. Daarom stopt het ook bij mijn vertrek naar Deventer zodat iemand anders een vervolg kan schrijven. Een vervolg vanuit het eigen perspectief op onze toch wel uitzonderlijke familie.
Mia, 24/11/’52 – 08/05/’22 : “Nu ben ik onderdeel van het verleden”